Gert-Jan Kocken
Een foto met als titel The Watercolors (Army Center of Military History, Washington, 2005) toont een opengetrokken lade van een archiefkast. In de lade liggen vier ingelijste aquarellen waarop onder andere een stadsgezicht, een spoorlijn en een halve kerktoren te zien zijn. Waarom liggen deze aquarellen, ingelijst en al, opgeborgen in een lade? – zou je je als toeschouwer af kunnen vragen. En, waarom maakt Gert Jan Kocken (Ravenstein, 1971) er een foto van?Kocken maakt fotoseries en foto-installaties. Zijn werk speelt met de achtergrondinformatie die je als toeschouwer al dan niet hebt wanneer je kijkt naar de beelden die hij je voorschotelt. Zo blijkt de foto van de aquarellen in de lade genomen te zijn in het Pentagon. De aquarellen zijn daar zorgvuldig gearchiveerd en opgeslagen; het is bewijsmateriaal. Deze priegelige, met waterverf opgetekende landschappen dateren uit de beginjaren van de twintigste eeuw en zijn van de hand van een jonge Adolf Hitler. Bovendien was een van deze aquarellen onderdeel van het portfolio waarop hij werd afgewezen aan de Weense kunstacademie.
Wat je als toeschouwer weet over de gebeurtenissen uit het verleden waar Kocken je mee confronteert, kleurt je perceptie. Zijn werk speelt met de spanning tussen weten, zien en denken te weten wat je ziet. “Voor mij gaat het altijd heel erg over: hoe kun je het kijken naar het beeld oprekken? Ooit heb ik een serie gemaakt over landschappen waar rampen gebeurd waren.
Dan heb je bijvoorbeeld een foto van de zee bij Zeebrugge, perfecte foto: zee. Op het moment dat je leest dat daar 192 mensen verdronken zijn, ga je anders naar die foto kijken zonder dat het beeld verandert. Er komt dan spanning tussen wat je erover weet en wat je op de foto ziet. Waardoor het vanuit het beeld naar het hoofd van de toeschouwer geschoven wordt.”
Gert Jan Kocken studeerde in 1997 af aan de Koninklijke Academie van Beeldende Kunsten in Den Haag. Hij vervolgde zijn opleiding aan de Rijksakademie van beeldende kunsten in Amsterdam (2011-2012). Tentoonstellingen van zijn werk waren te zien in het Stedelijk Museum Schiedam, de Vleeshal (Middelburg), Museo Nacional Centro de Arte Reina Sofía (Madrid), Stedelijk Museum Bureau Amsterdam en Extra City (Antwerpen).
Volgende kunstenaar: Jeroen Berkvens
JEROEN BERKVENS(Eindhoven, 1968) sloot zijn studie aan de kunstacademie in Breda af metLET ME HAVE IT ALL; een zoektocht naar soul pioneer Sly Stone. De film won de ARTE AWARD voor beste Europese studenten film.
Latere muziekdocumentaires van zijn hand zijnJIMMY ROSENBERG – DE VADER, DE ZOON & HET TALENT(GRAND PRIX Krakow Film Festival, GRAND PRIX Festival International du Films sur d’Art Montréal, BIG SKY AWARD Montana, en het GOUDEN KALF voor Beste Lange Documentaire).A SKIN TOO FEW – THE DAYS OF NICK DRAKEwerd internatonaal bekroond en door deNew York Timesbeschreven als"a cinematic tone poem as much as a biography”ten tijden van de bioscoop release in Amerika. En inPARADISO (GRAND PRIZE Jecheon Music & Filmfestival, Korea)wordt de Amsterdamse poptempel belicht vanuit het perspectief van diverse artiesten.
Ook series zoalsLIFE IS BEAUTIFUL(33 korte cinematografische films) enDE TIJDPSIEGELover de woordenloze filmtaal van de ex-Sovjet documentaires behoren tot Jeroen's regiewerk. Zijn ANDERE WERKZAAMHEDEN omvat o.a. EINDREDACTIE voor omroep HUMAN, waaronder televisieserieDUS IK BENmet filosofe Stine Jensen. En Jeroen doceerde gedurende tien jaar cinematografische vormgeving aan de kunstacademie in Breda, waarna hij sinds 2010 DOCENT documentaire regie werd aan de NEDERLANDSE FILMACADEMIE.
