Carla Klein

Als uitgangspunt voor haar doeken gebruikt Klein foto’s die ze maakt tijdens haar reizen. Waar ze naar zoekt en wat ze documenteert is een bepaald soort leegte, een anonieme ruimte die niet specifiek herleidbaar is. Belangrijk is ook de laag aan betekenis die de camera, en in een later stadium de ontwikkeltechniek, toevoegt aan het beeld. Klein: “Hoe een camera de dingen ziet is ook weer heel anders dan hoe je zelf denkt dat het is. Vieze autoruiten, van die lichtvlekken waar de chemicaliën niet zo goed meer werken […].” Stof, vlekken en krassen die op de foto zijn gekomen, vertaalt Klein naar verf.

“Je begint met duizend foto’s ongeveer of nog meer en dan zet je de printer aan en dan kijk je gewoon welke er mooi uitkomen en welke interessant zijn, maar wat mij dus altijd overkomt is dat de inkt op is en dat het papier op is en dat je verschillende soorten papier door elkaar gebruikt.

. Ik vind dat eigenlijk wel mooi omdat het uiteindelijk het beeld bepaalt wat je overhoudt aan zo’n vakantie, reis of herinnering. Het verandert eigenlijk heel erg je idee over wat je hebt meegemaakt.”

Klein volgde haar opleiding aan de Koninklijke Academie van Beeldende Kunsten in Den Haag (1988-1993) en vervolgde deze aan de Rijksakademie van beeldende kunsten in Amsterdam (1994-1995). Haar werk werd getoond in onder andere Annet Gelink Gallery (Amsterdam), Tanya Bonakdar Gallery (New York) en het Contemporary Art Museum (St. Louis).