Paul Kooiker
Bij Paul Kooiker ( Rotterdam, 1964) gaat het nooit om een enkele foto, het is de serie die het voor hem interessant maakt. Hoe iets betekenis krijgt ten opzichte van iets anders. Hoewel fotografie zijn medium is, noemt Kooiker zich eerder beeldend kunstenaar; zijn foto’s zijn het basismateriaal voor de beelden die hij creëert.Een veelvuldig terugkerend element in Kooikers series is het vrouwelijk naakt – vaak voluptueus en veelal in een niet voor de hand liggende houding. Kooikers foto’s zijn regelmatig overbelicht, onscherp en bewogen of zijn zo verschoten van kleur dat het lijkt alsof ze door de jaren heen slecht bewaard zijn gebleven. Hierdoor wekken ze de suggestie gevonden verzamelingen te zijn. Door de onderwerpkeuze en de manier waarop hij zijn onderwerp vastlegt, speelt Kooiker met clichés. Eén daarvan is dat de kijker zich een voyeur voelt, iets denkt te zien dat niet voor zijn ogen bedoeld is.
Kooikers beelden gaan over de essentie van kijken. Ze maken de toeschouwer ervan bewust dat hij ziet wat hij denkt. Zijn beelden schetsen een mogelijk scenario, maar het is de kijker die het als zodanig interpreteert.
Kooiker volgde zijn opleiding aan de Koninklijke Academie van Beeldende Kunsten in Den Haag (1982-1986) en vervolgde deze aan de Rijksakademie van beeldende kunsten in Amsterdam (1990-1992). Met de serie Peeing women in forest won hij in 1996 de Prix de Rome. Zijn werk werd onder andere tentoongesteld in Museum Boijmans Van Beuningen (Rotterdam), het Fotomuseum Den Haag, de Vleeshal (Middelburg) en Steven Kasher Gallery (New York). Sinds 1999 heeft Kooiker verschillende kunstenaarsboeken gepubliceerd, waaronder Sunday en Hunting and Fishing.
Volgende kunstenaar: Erik de Bruyn
Erik de Bruyn (1964) eerste langspeelfilm WILDE MOSSELEN was de openings film op het Nederlands Film Festival in 2000. De film werd genomineerd voor Beste Script en Beste Acteur en kreeg de Nederlands Film Critics Award van Beste Film 2000, de Stimulation Award van de Amsterdam Arts Foundation en de Youth Award voor Beste Film. Het won een aantal andere prijzen, zoals de Russische Film Critic Award op het Internationals Film Festival in Moskou. WILD MOSSELEN werd vertoond op vele internationale filmfestivals, waaronder Cannes, Mannheim, Heidelberg, Kiev, Tallin, Warschau, Istanbul, Gent, Moskou, Washington en anderen. Tien jaar later werd het een Nederlandse cult-klassieker. De DVD werd remastered en de film was ongeveer in diverse publicaties geschreven, zoals het boek Filmfanfare.
In september 2007, op het Nederlands Film Festival, NADINE, werd de tweede speelfilm uitgebracht. De film, met in de hoofdrol Monic Hendricx, Halina Reijn en Sanneke Bos, werd openingsfilm op het Internationaal Filmfestival Mannheim Heidelberg en toonde F.E. op de internationale filmfestivals in Gent, Karlovy Vary, Sao Paolo en de hoofdstad Warschau
Daarnaast is Erik de Bruyn heeft een aantal korte films (Spring Song (2005) genomineerd voor de NPS Award, de getuige (genomineerd als beste korte Gouden Kalf 2006 en winnaar van de Beste Korte Film Award van de Italiaanse Republiek, IFF Montecatini). Hij maakte een aantal videoclips (nuff said, Katja Schuurman, de PUNANAS en 'Clean Again' voor RACOON) en richtte hij zich op commercials voor onder andere Heineken, Smiths, Campina, Unilever, Nederlandse Belastingen, KPN, Campina, Nastro Azurro (zie Showreel hoofdstuk over deze site of www.incaseoffire.tv). De laatste tijd is hij ook aan het schrijven en regisseren documentaires.
Naast dit werk is Erik de Bruyn ook een scenarioschrijver. Hij schreef WILD mosselen, schreef mee aan NADINE, en is nu aan het schrijven voor een filmscript feature genaamd Moondogs. Hij schreef ook voor bepaalde tv-series.
