Herman Gordijn

“Het blijft natuurlijk een vraag die niet te beantwoorden is, waarom een stralende, lichtgevende, jonge huid verdort. Je kan daar van alles voor bedenken, maar vindt daar maar eens een echt antwoord voor waar je ook in gelooft.”

Je zou kunnen zeggen dat Gordijn in zijn werk het taboe op ouder worden, dik zijn en lelijkheid onderzoekt, maar met het vastleggen van waar zijn werk over gaat, heeft hij niet zoveel op. Naar eigen zeggen wil hij uitgaan van de werkelijkheid, haar niet reproduceren, maar een nieuw beeld vinden voor datgene wat hij denkt, ziet of voelt.

Naast het feit dat ze een bepaald schoonheidsideaal bevragen, zijn de bolle buiken en ronde billen voor Gordijn evengoed vormen en volumes die de compositie op een bepaalde manier beïnvloeden. Het aanbrengen van een bepaald ritme, het kiezen van de juiste kleuren en weten waar het licht en waar het donker moet zijn, is óók waar het Gordijn om gaat.

Gordijn maakt behalve schilderijen tevens werk op papier: tekeningen, aquarellen, etsen, houtsneden en lithografieën. Daarnaast maakt hij portretten in opdracht, onder andere van prinses Beatrix – in de periode dat zij nog koningin was – actrice Charlotte Köhler en Ivo Samkalden, voormalig burgemeester van Amsterdam.

Gordijn werd opgeleid aan de Koninklijke Academie van Beeldende Kunsten en de Vrije Academie, beide in Den Haag (1950-1955). Van 1969 tot 1987 doceert hij aan de Gerrit Rietveld Academie in Amsterdam. In de periode van 1960 tot 1969 ontwerpt Gordijn decors en kostuums voor diverse toneelproducties. Tentoonstellingen van zijn werk waren te zien in onder andere Museum de Fundatie (Zwolle), het Stedelijk Museum Amsterdam, Museum Henriette Polak (Zutphen) en Museum de Buitenplaats (Eelde).