Ruud van Empel
De collagetechniek van Ruud van Empel (Breda, 1958) bestaat uit digitaal knippen en plakken. Uit talloze door hemzelf gefotografeerde ‘puzzelstukjes’ stelt Van Empel een nieuwe werkelijkheid samen. Deze nieuwe werelden zijn realistisch, maar bestaan niet als zodanig in de werkelijkheid.Generation #1 (2010) toont in rijen opgestelde kinderen. Het lijkt een klassenfoto te zijn. Op het eerste oog doet alles normaal aan, wie langer kijkt ziet een zorgvuldig gecomponeerde wereld waar het net een beetje wringt. Deze kinderen zijn samenstellingen. Ogen van de een, haar van de ander en oren van weer iemand anders. Een hoofd is soms net iets te groot voor het lichaam of de ogen zijn te groot in verhouding met het gezicht.
Van Empels fotomontages kenmerken zich door een intens en helder kleurgebruik. In zijn wereld komen dingen samen die in werkelijkheid nooit samenkomen. Vegetatie die in werkelijkheid niet op dezelfde plek groeit, ontmoet elkaar nu in hetzelfde bos.
De samengestelde beelden van Van Empel wortelen in het hedendaagse verlangen naar een ideale, maakbare samenleving. Tegelijkertijd speelt zijn werk met hoe we naar beelden kijken. Zijn schurende realiteit bevraagt onze perceptie. Wat denken we te zien en wat zien we daadwerkelijk?
Van Empel studeerde aan de Akademie voor Kunst en Vormgeving St. Joost
in Breda (1976-1981). Zijn werk was te zien in Het Noordbrabants Museum (’s-Hertogenbosch), Stux Gallery (New York), Beetles+Huxley (Londen) en het FOMU (Antwerpen).
Volgende kunstenaar: Mercedes Stalenhoef
