Lily van der Stokker
‘Ik ben even boodschappen doen.’ ‘Pulling hairs from the drain.’ ‘CRY-ING / CRY-ING / for $ 320 per day / 8 hrs a day.’ Het is een greep uit de teksten in het werk van Lily van der Stokker (Den Bosch, 1954). Ze geven blijk van een alledaagse realiteit en vestigen de aandacht op gewone dingen zoals het huishouden. Andere kenmerken van het werk van Van der Stokker zijn het gebruik van vrolijke kleuren, pasteltinten, bloemen, pijlen, krullen, wolken en druppels. Van der Stokker maakt met name muurschilderingen, die ze soms combineert met ruimtelijke elementen, en werk op papier.Begin jaren 80 gaat Van der Stokker op zoek naar wat op inhoudelijk vlak nog ontbreekt in de kunstwereld. In een video die verscheen ter gelegenheid van haar retrospectief Friendly Good (2018) in het Stedelijk Museum Amsterdam zegt Van der Stokker over die zoektocht in haar beginjaren: ‘Op een gegeven moment weet je precies wat er allemaal gebeurd, het is een soort mode. En op een gegeven moment denk jij: en nu wil ik dit doen want ik zie dit nergens. En op een gegeven moment denk je: ik heb nog nooit gezien dat iemand ergens het woord ‘lief’ op schreef. Of ik heb nog nooit een kunstwerk gezien wat ging over het woord ‘kusje’. Ik ga daar een werk over maken.’
Van der Stokker speelt met wat bestempeld wordt als meisjesachtig en kinderlijk: zoete kleuren, lieve woorden en clichéachtige decoratieve vormen zoals bloemen, hartjes en wolken. ‘Ik denk dat ik lang geleden besloten heb dat ik kunst zou gaan maken over al het kleine en gewone van mijn eigen leven, in plaats van al het filosofische intellectuele, maar dat wil niet zeggen dat ik niet aan filosofie doe of dat ik niet ook denk dat er een grotere levensfilosofie zit in het werk.’ Doordat Van der Stokkers werk is opgebouwd uit woorden, zinnen en vormen die voor ons zo herkenbaar en gewoon zijn, ziet het er makkelijk en toegankelijk uit. Maar schijn bedriegt: Van der Stokkers werk is wel degelijk gelaagd. Ze maakt naar eigen zeggen moeilijke kunst die er makkelijk uitziet. Van der Stokker kent de kunstgeschiedenis en beeldcultuur als geen ander. Ze bevraagt ze en zet ze naar haar hand. Haar werken vragen zich vaak hardop dingen af. Of kunst over schoonheid gaat, bijvoorbeeld. Juist de haar zo kenmerkende beeldtaal is uitermate geschikt om heersende normen en waarden bloot te leggen. Zo zet haar werk bijvoorbeeld aan tot nadenken over de rol en positie van vrouwen, zowel binnen de kunstwereld als in de maatschappij.
Van der Stokker studeerde aan de Academie voor Beeldende Kunsten St. Joost in Breda (1975-1979). In de jaren 80 opent ze een galerie in New York waar ze werk van andere kunstenaars tentoonstelde. Tentoonstellingen van haar werk vonden onder andere plaats in Centre Pompidou (Parijs), Tate St. Ives, New Museum (New York) en het Hammer Museum (Los Angeles).
Volgende kunstenaar: 
