Remy Jungerman
Tirzo Martha
Pieter Engels


Tirzo Martha

Kunst is voor Tirzo Martha (Willemstad, Curaçao, 1965) een manier om sociaal betrokken te zijn. In zijn installaties en performances brengt Martha verschillende gemeenschappen samen. Enerzijds doordat hij beeldelementen ontleent aan verschillende culturen en contexten, anderzijds omdat hij anderen dikwijls betrekt bij het maken van zijn werk.

Curaçao is van groot belang in Martha’s oeuvre. ‘Het is mijn referentie, het is mijn grote liefde, het is de plek waar ik naar streef om iets heel erg moois en bijzonders van te maken.’ Het is bovendien de plek waarnaar hij terugkeert na zijn studie in Nederland. In 2006 richt Martha op Curaçao, samen met kunstenaar David Bade, het Instituto Buena Bista (IBB) op, een plek voor hedendaagse kunst en een vooropleidingstraject voor lokaal jong talent.

Martha’s installaties kenmerken zich door een veelvoud aan voorwerpen, materialen en technieken. Er zijn allerlei verwijzingen in te ontdekken. Heiligenbeelden refereren aan het belang en de rol van religie op Curaçao, de parasol staat symbool voor bescherming, en doeken gemaakt uit postzakken van de voormalige Nederlandse Antillen verwijzen naar de koloniale geschiedenis. De manier van construeren laat Martha bewust zichtbaar: tiewraps of kabels worden niet aan het oog onttrokken. Martha gelooft niet in perfectie, hij wil juist de alledaagse ‘schoonheid van de imperfectie’ laten zien.

De imperfectie van schoonheid speelt ook een rol in The Venus of Kawa Korsou (2016). Deze installatie bestaat uit een matras waar lakens overheen zijn gedrapeerd. Aan het voeteneind staat een naaimachine, vanuit het hoofdeind hangen vlechten van zwart synthetisch haar naar beneden. Om het matras heen hangen roze tl-balken en stoffen met patronen die zijn ingelegd met nepgoud. Met dit werk verwijst Martha enerzijds naar de Curaçaose cultuur, anderzijds naar de kunstgeschiedenis. Het is namelijk geïnspireerd op het renaissance schilderij Venus van Urbino (1538) van Titiaan. Alleen is in Martha’s installatie het vrouwelijk naakt vervangen door een matras. Het woord ‘kawa’ uit de titel wordt op Curaçao gebruikt voor een type vrouw dat op het eerste gezicht wat ordinair overkomt door haar nephaar, nepnagels en nep-Louis Vuittontas. Martha ziet hier echter een schoonheid in: letterlijk de schijn ophouden in een poging mee te kunnen doen met de maatschappij, om erbij te horen. The Venus of Kawa Korsou is een ode aan deze vrouwen.

Martha begon zijn studie aan de Academi di Arte Korsou op Curaçao in (1985-1986), vervolgde deze aan de Hogeschool voor de Kunsten in Utrecht (1987-1989) en aan de Frans Molenaar Fashion School (1989-1991). Werk van Martha was onder meer te zien in Museum Beelden Aan Zee (Den Haag), het Tropenmuseum (Amsterdam) en The Patricia and Phillip Frost Art Museum (Miami). 



Volgende kunstenaar: Pieter Engels
Alle kunstenaars
REGISSEUR VAN DIT PORTRET:

Tessa Boerman


Tessa Boerman is een documentaire regisseuse. Ze regisseerde onder andere 'Zwart Belicht' en 'Puck en het raadsel van de codes'. Daarnaast is Tessa bestuurslid van het Oerol Festival, adviseert zij uiteenlopende kunstinstellingen en was zij voorheen lid van de Raad voor Cultuur en de adviesraad van het ministerie van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap.

Regie: Tessa Boerman
Camera: Jurgen Lisse
Geluid: Ferdinand Rink
Montage: Stella van Voorst van Beest
Muziek: MI5 Studios; Jeroen Tenty, Eric Lensink, Tim Knol

Volgende kunstenaar: Pieter Engels
Alle kunstenaars