Toon Verhoef
Toon Verhoef (Voorburg, 1946) is schilder. Aan elk schilderij gaan studies op papier vooraf. Geen tekeningen in de letterlijke zin, maar samenstellingen van verf en papier. Collages waar ook verpakkingsmateriaal en opgedroogde resten verf in voor komen.Uit deze beeldreeksen destilleert Verhoef wat bruikbaar is voor een schilderij. Vaak zijn dit onderdelen: een bepaald kleurgebruik of een bepaalde compositie. Verhoef: “Niet kloppende, wankele beelden die dan in het schilderij uiteindelijk wel op de een of andere manier moeten blijven staan. Dat niet kloppende moet wel kloppen."
De schilderijen van Verhoef zou je abstract kunnen noemen. Als toeschouwer is hetgeen waarnaar je kijkt niet herleidbaar tot de werkelijkheid. Toch heeft Verhoefs werk in zekere zin te maken met de waarneming van die werkelijkheid, omdat het de herkomst is van de beelden – een krantenfoto, een verpakking – die hij gebruikt. Hoewel Verhoef deze beelden transformeert en ze niet meer herkenbaar zijn, zal er toch iets van blijven rondspoken in het beeld.
Sterke kleurcontrasten, vormen en lijnen die dansen over het vlak. Organische vormen wisselt Verhoef af met geometrische lijnen, half transparante vormen met dekkende vlakken. Zijn vocabulaire is speels, onderzoekend en dynamisch. “Wat elk schilderij aan de toeschouwer vraagt – waar kijk je nou eigenlijk naar, of hoe kijk je en wat zie je? […] Het moet onmiddellijk werken. It has to work. […] Het heeft iets te maken met juistheid. Zo hoort het.”
Toon Verhoef werd opgeleid aan de Rijksakademie van beeldende kunsten in Amsterdam (1965-1966) en studeerde kunstgeschiedenis aan de universiteit van Zuid-Afrika in Johannesburg (1966-1968). Hij vervolgde zijn studie aan de Ateliers (1968-1970). Werk van Verhoef werd geëxposeerd in onder meer het Stedelijk Museum Amsterdam, De Pont (Tilburg), Kunstmuseum Bonn en het Bonnefantenmuseum (Maastricht).
Volgende kunstenaar: Jacqueline van Vugt
Vanuit de TU Delft en de cameraopleiding op de NFTVA heeft Jacqueline van Vugt zich ontwikkeld tot regisseur, schrijver en producent van documentaires en speelfilms. In 1998 werd haar film Ofrenda de Primavera, genomineerd voor een Gouden Kalf en won in het buitenland meerdere prijzen. De film Two Loves heeft een Dutch Academy Award gewonnen en haar korte speelfilm Morgen won de 1e prijs op het festival van Mannheim-Heidelberg. Haar muziekdocumentaire Mama don’t like no guitarpickers ‘round here, is na bioscooproulatie verkocht aan de NTR en de DVD heeft een 3e druk. De documentaire BORDERS won een Fipresci Award, een CIVIS nominatie, werd geselecteerd voor de Prix Europa en kreeg een Social Impact Media Award. Muziek, kunst en poezie in relatie tot macht en menselijk drama, vormen een rode lijn in het filmwerk van Jacqueline van Vugt.
