Erik Odijk
In de tekeningen van Erik Odijk (Deventer, 1959) staat de natuur centraal. Tijdens zijn wandelingen door landschappen in Europa, Azië, Noord-Amerika en Scandinavië observeert Odijk haar aandachtig. Een boomstronk in verval is voor hem een wereld op zich. De vloeiende vormen aan de binnenkant van de schors en de kleurcontrasten tussen bijvoorbeeld groen en bruin zijn voor Odijk gelijk aan beweging en lijn. “De tekening is net als de natuur zelf een ordening die uit chaos voortkomt.”Fotografie staat aan de basis van Odijks tekeningen. De opnames die hij tijdens zijn wandelingen maakt, bepalen de compositie van zijn werken. De foto’s vormen letterlijk het kader voor zijn tekeningen.
De houtskool- en krijtlandschappen van Odijk zijn uitvergrotingen van de natuur. Niet alleen vanwege hun indrukwekkende formaat. Ook doordat Odijk ons laat kijken naar datgene waar menigeen die met een vluchtige blik door de natuur dwaalt aan voorbij gaat. Het verschil tussen gladde en ruwe oppervlakten, tussen wat ontluikt en wat in verval is. Odijk beheerst het houtskool en krijt – zijn voornaamste materialen – volledig en weet er ‘vette’ vlakken, luchtige, gevlamde en fluweelachtige structuren mee te creëren.
Tevens maakt Odijk tekeningen in situ. Samen met zeven andere kunstenaars tekende hij op de wanden van een voormalige munitiebunker op de vliegbasis Soesterberg, integreerde hij met Mimicrae een tekening in de betimmeringen van het WoonWerkPand Tetterode en maakte hij een muurtekening in Huize Frankendael.
Odijk volgde zijn opleiding aan TeHaTex in Nijmegen (1977-1983) en aan de kunstacademie in Arnhem (1983-1986). Werk van Odijk maakte deel uit van tentoonstellingen in Museum Jan Cunen (Oss), Museum de Fundatie (Zwolle), CODA Apeldoorn en het Stedelijk Museum Schiedam.
Volgende kunstenaar: Tamara Miranda
Tamara Miranda is geboren in Amsterdam (1969). Zij Studeerde fotografie aan de Koninklijke Academie voor Beeldende Kunst (KABK) in Den Haag en regie aan de Nederlandse Film en Televisie Academie (NFTVA) te Amsterdam. waaraan zij in 1999 afstudeerde. Tamara Miranda maakt zowel documentaire- als fictiefilms, zoals ‘Spiegels’, waar zij Filmnet Scenario Prijs 1996 won voor scenario, en ‘Dat zit wel snor’.
Momenteel werkt ze aan twee lange speelfilms en een boek: Tranen van de regenval, dagboek van mijn bovenwonderlijke zoon.
