Sigurdur Gudmundsson
Art is not what people want it to be. Art is a natural phenomenon, as is man. Art is the beginning of a new reality. Art is a way of living life.Zo luiden de laatste vier regels van het door Sigurdur Gudmundsson (Reykjavík, 1942) geschreven manifest ‘A few words about art’. Het vergezelt zijn eerste tentoonstelling die plaatsvindt in 1969. Gudmundsson omschrijft zijn werk als poëtisch en filosofisch. Hij is gefascineerd door de relatie tussen mens en natuur: “Art is a natural phenomenon, as is man.”
Een foto toont een paal schuin in het zand op het strand. Links daarvan imiteert een man de verschijningsvorm van deze paal; met zijn voeten plat op de grond helt hij onder dezelfde hoek naar voren. In zijn vroege werk gebruikt Gudmundsson zijn lichaam ware het een onderdeel van een sculptuur of een opzichzelfstaand beeld. Deze beeldende situaties legt hij vast door middel van fotografie. Er ontstaat een soort visuele poëzie, een sterke relatie tussen taal en beeld. Dit wordt onder andere duidelijk in de werken Triangle (1974) en Mountain (1980). In Triangle staat Gudmundsson tot zijn nek in een piramidevormige stapel boeken, in Mountain ligt hij op een stapel basaltblokken en turf en is hij van top tot teen bedekt met respectievelijk boeken, broden en schoenen
In zijn latere werk richt Gudmundsson zich op de beeldhouwkunst. Hij maakt grote sculpturen van onder meer graniet, lood, baksteen en beton. Ze verbeelden eenvoudige onderwerpen als een hoofd, boot of huis en ogen als ondoordringbare vormen. Meer recent zijn de sculpturen in de vorm van uitvergrote chocoladebonbons, uitgevoerd in graniet of rvs. Gudmundsson: “Could it have been something else? It can be anything. Do I love everything? Unfortunately not. But all things can be loved by different people at different times: enemies, devils, gods and chocolate candies.”
Gudmundsson werd opgeleid aan de Icelandic College of Arts and Crafts in Reykjavík (1960-1963) en aan De Ateliers (1963-1964, 1970-1971), maar noemt zichzelf autodidact. Werk van Gudmundsson was te zien in onder meer Galerie van Gelder (Amsterdam), Moderna Museet (Malmö), Chinese European Art Center (Xiamen) en het Stedelijk Museum Amsterdam.
Volgende kunstenaar: Hans Hylkema
HANS HYLKEMA is regisseur en scenarioschrijver van speelfilms,tv-drama en (muziek) documentaires. Zijn bekendste speelfilms zijn DE MANNETJESMAKER, OEROEG en JULIA’S GEHEIM. Zijn muziekdocumentaires hebben de musici Eric Dolphy (DE LAATSTE SESSIE), Kid Dynamite (KID DYNAMITE, SURINAAMSE SWING OP DE ZEEDIJK), Jan Akkerman (JAN AKKERMAN, PORTRET MET GITAAR) en Sonny Rollins (SONNY ROLLINS, MORGEN SPEEL IK BETER) als onderwerp. Zijn meest recente dramaproductie is de driedelige tv-serie DEN UYL EN DE AFFAIRE LOCKHEED. Recentelijk ontving hij voor dit laatste werk deDDG-Award voor de meest opmerkelijke regieprestatie van 2010 en de LIRA Scenarioprijs 2013 (samen met co-schrijver Ger Beukenkamp) Hylkemarealiseerde de laatste twee jaar ook drie portretten van beeldend kunstenaars uit de serie “Hollandse Meesters in de 21e Eeuw”. (David Bade, Philip Akkerman en Sigurdur Gudmundsson). In voorbereiding is de speelfilm SARPHATIPARK.
