Sjoerd Buisman
Sjoerd Buisman (Gorinchem, 1948) bestudeert de wijze waarop bomen en planten groeien. Bovendien experimenteert hij ermee – door een knoop te leggen in een tak van een knotwilg of een pompoen in te snoeren met een leren riem.De manier waarop de natuur reageert op de interventies die Buisman doet, leert hem over de wetten en wetmatigheden die eraan ten grondslag liggen. Hij is onder de indruk van de wijze waarop de natuur zich aanpast aan de ingrepen die de mens doet en de vormentaal die dat oplevert.
In zijn manipulaties laat Buisman bomen onder een bepaalde hoek groeien of hangt hij planten ondersteboven. Hij legt zijn wil op aan de natuur, maar is zich eveneens bewust van het feit dat deze op een dag weer de overhand zal krijgen. Groei en tijd gaan hand en hand. De groeisculptuur Dennenwal (1985) in Het Nationale Park De Hoge Veluwe is daar een goed voorbeeld van. Buisman plaatst de bomen onder een hoek van 45 graden waardoor de stam een knik maakt, maar na verloop van tijd groeien de bomen toch weer recht omhoog.
De spiraal is een terugkerend element in het oeuvre van Buisman. Een vorm die eveneens aanwezig is in zijn fascinatie voor ‘phyllotaxis’ en ‘ouroboros’. Phyllotaxis is de groeiwijze waarbij bladeren of takken rondom een kern gegroepeerd zijn zoals bij bleekselderij het geval is. Ouroboros is een Grieks woord en betekent staart-eter. Het is een symbool voor het circulaire, het verbeeldt de eeuwige cirkel.
Buisman studeerde aan de Willem de Kooning Academie in Rotterdam (1965-1967) en aan De Ateliers (1968-1970). Werk van Buisman werd getoond in onder andere CODA Museum (Apeldoorn), Galerie Ramakers (Den Haag) en Arti et Amicitiae (Amsterdam).
Volgende kunstenaar: Mischa Kamp
Mischa Kamp studeerde in 1996 af aan de Filmacademie in de richting scenario/regie. Zij werkte als regisseur bij het VPRO-programma Waskracht!. Hier maakte Kamp, behalve korte filmpjes, ook twee documentaires. Haar speelfilmdebuut was Het Paard van Sinterklaas en werd gevolgd door Waar is het Paard van Sinterklaas? Deze film won de Gouden Kalf publieksprijs in 2007. Voor Villa Achterwerk ontwikkelde zij in 2005 de documentaire-animatie serie Bloot. Tijdens het Cinekid-festival won de serie de Kinderkast Juryprijs non-fictie en ook een award op het animatie-festival in Annecy. Daarnaast regisseerde Kamp de film Tony 10 en drie telefilms: De Fuik, LelleBelle en Jongens. De laatste heeft een Emmy nominatie ontvangen en in April 2016 wordt bekend wie de winnaar wordt. Voor de Hollandse Meesters maakte zij twee portretten; één van Sjoerd Buisman en een jaar later één van Hellen van Meene.
